Όλη μέρα στο σχολείο

Το ολοήμερο σχολείο αποτελεί πλέον έναν ολοκληρωμένο θεσμό που προσφέρει πολλά στους μαθητές και τους γονείς τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις το δημοτικό είναι το δεύτερο ή το τρίτο «βήμα» του παιδιού μακριά από το σπίτι, , αφού έχει ήδη πάει στο προνήπιο, νηπιαγωγείο ή ακόμα και στο βρεφονηπιακό σταθμό. Επομένως, έχει ήδη αίσθηση για το πώς είναι να βρίσκεται κάποιες ώρες μακριά από τον χώρο και τους γονείς του. Στην περίπτωση του ολοημέρου η ομαλή προσαρμογή του παιδιού επηρεάζεται από δύο παράγοντες: από τη στάση και την συμπεριφορά μας όσον αφορά το ολοήμερο αλλά και από την ιδιοσυγκρασία του. Η Μαρίλη Ανδιοπούλου, σύμβουλος-ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια Γκεστάλτ επισημαίνει: «Για τους γονείς χρειάζεται να είναι ξεκάθαρος ο λόγος για τον οποίο επιλέγουν να γράψουν το παιδί τους στο ολοήμερο και η απόφαση που θα πάρουν θα είναι κοινή. Όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα κριτήρια μιας τέτοιας επιλογής κι όσο πιο ενωμένοι είναι οι γονείς, τόσο λιγότερες είναι οι ενοχές, οι οποίες ούτως ή αλλιώς είναι πιθανών να υπάρξουν ειδικά στην μητέρα.

ΠΡΩΤΑΚΙΑ ΣΤΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ

Μπορεί να μας ξενίζει ή να σκεφτόμαστε πως το πρωτάκι μας δεν θα πάρει τις ίδιες «βάσεις» στο ολοήμερο, όπως αν βρισκόταν υπό την δική μας επίβλεψη και καθοδήγηση. Όμως οι ειδικοί είναι καθησυχαστικοί: «Αντίθετα ,τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι χαλαρά αφού έχουν προετοιμάσει τα μαθήματα της επόμενης μέρας και είναι ελεύθερα είτε να παίξουν είτε να ασχοληθούν με τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες. Αλλά και οι γονείς απαλλάσσονται από το άγχος της μελέτης του παιδιού. Από την άλλη ,το γεγονός ότι το παιδί μελετά στο ολοήμερο, δεν σημαίνει ότι η δουλεία για το σπίτι θα είναι ανύπαρκτη. Έχοντας όμως μάθει τον τρόπο μελέτης, θα μπορεί ευκολότερα να την ολοκληρώσει μόνο του ή με την επίβλεψη των γονιών του όταν χρειαστεί και στο σπίτι.

ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΝΗΣΗ

Με ηρεμία, χωρίς «πανικό» και φωνές, μπορείτε να ξεπεράστε την άρνηση του παιδιού. Ένας πιθανός λόγος που οδηγεί ένα παιδί στην άρνηση, ειδικά αν είναι πρωτάκι, είναι ο φόβος μήπως το «ξεχάσουν» οι γονείς του στο σχολείο. Γι’ αυτό χρειάζεται να καταλάβει ότι κάποιος δικός του –είναι πολύ σημαντικό να δοθεί μεγάλη σημασία στην συνέπεια στην ώρα- θα περιμένει να το πάρει στο σχόλασμα. «Επιπλέον», συμπληρώνει η ειδικός, «αν υπάρχει έντονο πρόβλημα, μπορεί ο γονιός σε συνεννόηση με τους υπεύθυνους- χωρίς να τον δει το παιδί- να διαπιστώσει ο ίδιος τι συμβαίνει και να μπορέσει να κουβεντιάσει αργότερα με το παιδί». Από την άλλη πλευρά, μπορεί το παιδί να διαμαρτύρεται χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. «Αν όμως ο γονιός διαπιστώσει σημαντικές διαφοροποιήσεις σε συνήθειες του παιδιού- π.χ. τον ύπνο, την όρεξη ή τη γενικότερη διάθεσή του-, χρήσιμο θα είναι να το συζητήσει το θέμα με τους υπευθύνους δασκάλους. Μπορεί τo παιδί να βιώνει απλώς ένα μεταβατικό στάδιο, το οποίο θα περάσει ανώδυνα με την συνεργασία γονιών και εκπαιδευτικών.