.png)
Στις περισσότερες περιπτώσεις το δημοτικό είναι το δεύτερο η το τρίτο «βήμα» του παιδιού
μας μακριά από το σπίτι, αφού έχει πάει ήδη στο προνήπιο, το νηπιαγωγείο η ακόμα και
στο βρεφονηπιακό σταθμό. Επομένως έχει ήδη την αίσθηση για το πώς είναι να βρίσκεσαι
κάποιες ώρες μακριά από τον χώρο και τους γονείς του. Στην περίπτωση του ολοήμερου η
ομαλή προσαρμογή του παιδιού επηρεάζεται από δύο παράγοντες :από την στάση και την
συμπεριφορά μας όσον αφορά το ολοήμερο αλλά και την ιδιοσυγκρασία του. Η Μαρίλη
Ανδριοπούλου σύμβουλος-ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Γκεστάλτ επισημαίνει: «Για τους
γονείς χρειάζεται να είναι ξεκάθαρος ο λόγος για τον οποίο επιλέγουν να γράψουν το παιδί
τους στο ολοήμερο και η απόφαση που θα πάρουν να είναι κοινή. Όσο πιο ξεκάθαρα είναι
τα κριτήρια μιας τέτοιας επιλογής και όσο πιο ενωμένοι είναι οι γονείς, τόσο λιγότερες
είναι οι ενοχές, οι οποίες ούτως η άλλως θα υπάρξουν, ειδικά στην μητέρα.
ΠΡΩΤΑΚΙΑ ΣΤΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ
Μπορεί να μας ξενίζει η να σκεφτόμαστε πως το πρωτάκι μας δεν θα πάρει τις ίδιες
«βάσεις» στο ολοήμερο, όπως εάν βρισκόταν υπό την δική μας επίβλεψη η καθοδήγηση.
Όμως οι ειδικοί είναι καθησυχαστικοί : «Αντίθετα τα παιδία επιστρέφουν σπίτι χαλαρά
αφού έχουν προετοιμάσει τα μαθήματα της επόμενης μέρας και είναι ελεύθερα είτε να
παίξουν είτε να ασχοληθούν με εξωσχολικές δραστηριότητες. Αλλά και οι γονείς
απαλλάσσονται από το άγχος της μελέτης του παιδιού. Από την άλλη , το γεγονός ότι το
παιδί μελετά στο ολοήμερο , δεν σημαίνει ότι η δουλεία για το σπίτι θα είναι ανύπαρκτη.
Έχοντας μάθει τον τρόπο της μελέτης ,θα μπορεί ευκολότερα να την ολοκληρώσει μόνο του
ή με τη επίβλεψη των γονιών του όταν χρειαστεί και στο σπίτι.
ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΝΗΣΗ
Με ηρεμία, χωρίς «πανικό» και φωνές , μπορείτε να ξεπεράσετε την άρνηση του παιδιού.
Ένας πιθανός λόγος που οδηγεί ένα παιδί στην άρνηση, ειδικά εάν είναι πρωτάκι, είναι ο
φόβος μήπως το «ξεχάσουν» οι γονείς του στο σχολείο. Γι’ αυτό χρειάζεται να καταλάβει
ότι κάποιος δικός του- είναι πολύ σημαντικό να δοθεί μεγάλη σημασία στη συνέπεια στην
ώρα- θα περιμένει να το πάρει στο σχόλασμα « συμπληρώνει» η ειδικός, «αν υπάρχει
έντονο πρόβλημα, μπορεί ο γονιός σε συνεννόηση με τους υπεύθυνους- χωρίς να τον δει
το παιδί –να διαπιστώσει ο ίδιος τι συμβαίνει και να μπορέσει να κουβεντιάσει αργότερα
με το παιδί». Από την άλλη πλευρά, μπορεί το παιδί να διαμαρτύρεται χωρίς να υπάρχει
ουσιαστικός λόγος . «Αν όμως ο γονιός διαπιστώσει σημαντικές διαφοροποιήσεις σε
συνήθειες του παιδιού-π.χ. τον ύπνο την όρεξη η την γενικότερη διάθεση του-, χρήσιμο θα
είναι να συζητήσει το θέμα με τους υπεύθυνους δασκάλους. Μπορεί το παιδί να βιώνει
απλώς ένα μεταβατικό στάδιο , το οποίο θα περάσει ανώδυνα με την συνεργασία γονιών
και εκπαιδευτικών».