Τι μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αντιμετωπίσει τις φοβίες του

• Αντιμετωπίζουμε την φοβία του παιδιού από κοινού και δεν «χρεώνεται» την ευθύνη μόνο ο ένας από τους δύο γονείς. Οι φοβίες θεωρούνται κατ΄ αρχήν εκδήλωση ανασφάλειας , οπότε το αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς που δημιουργεί η κακή σχέση γονιών είναι το πρώτο βήμα για να καταπολεμηθεί η φοβία ριζικά.

• Συμπαραστεκόμαστε στο παιδί και το δίνουμε να καταλάβει ότι το αποδεχόμαστε και το αγαπάμε ακόμα και με τις φοβίες του.

• Συζητάμε με το παιδί, προσπαθώντας να καταλάβουμε από πού απορρέει ο μεγάλος του φόβος, αλλά και το πώς πραγματικά νιώθει. Δεν πρέπει, βέβαια να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η φοβία βρίσκεται βαθιά στο υποσυνείδητο του παιδιού και άρα είναι το πιθανότερο ότι οι απαντήσεις που μας δίνει για τις αιτίες δεν είναι συγκριμένες. Όμως , μόνο μέσα από την κουβέντα να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει.

• Επιδιώκουμε να φέρουμε το παιδί σε άμεση επαφή με το αντικείμενο της φοβίας και ταυτόχρονα του ζητάμε να μας περιγράψει αυτό που νιώθει. Αν οι αντιδράσεις του παιδιού είναι πολύ έντονες , δεν χρειάζεται να γίνουμε πιεστικοί επιμένοντας. Συνεχίζουμε τον διάλογο μέχρι το παιδί να αισθανθεί περισσότερο έτοιμο να αντιμετωπίσει την φοβίες του.

• Δεν κριτικάρουμε και δεν «πειράζουμε» το παιδί για το πρόβλημα του. Αυτό θα το

• κάνει να νιώσει μειονεκτικά και θα καταφέρει να οξύνει τους φόβους.

• Όταν η φοβία κάνει δυσλειτουργική τη ζωή του παιδιού και η δική μας παρέμβαση αποδεικνύεται αναποτελεσματική , διστάζουμε να στραφούμε σε κάποιον ειδικό για να ζητήσουμε βοήθεια. Έχει αποδειχθεί ότι όσο πιο νωρίς αντιμετωπίζονται οι φοβίες, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να ξεπεραστούν.